අරුණ උදාවේදෝ
අඳුර නිමාවේදෝ
මිහිමඞල පුරා ගණ තිමිර ඉරා
නැණ අරුණ පහන් වේදෝ
අවා දෙරණේ //
මනුසත් උයනේ මුදු සිත් පරවී
හසරැල් ගිලිහී යයි
මිහිමව් තුරුලේ නොමිනිස් කතරේ
ගිනිදැල් මතුවී එයි
එද ගිනි නිවනා දිය දහරා
කවදාදෝ හමුවන්නේ
දයා මහිමේ
අරුණ උදාවේදෝ...
කඳුලින් තැවෙනා දෙනුවන් හමුවේ
ලොව නෙත් අඳවේ නම්
ලසොවින් දැවෙනා සුදනන් හමුවේ
දුදනන් සැනහේ නම්
මිනිසුන් නොවෙනා දෙරණකදෝ
අවසානය එළඹෙන්නේ
නිරා ගමනේ
අරුණ උදාවේදෝ...
No comments:
Post a Comment