නිල් කටරොළු මල් ගොමුවේ පැණි උරනා සමනලයෙක්
මිදුලේ දුව පැන නටනා පුතුගෙ අතේ ගල් අහුරක්
කුරුමානම වැරදුණාට කමක් නෑ පුතේ
සතුනට හිංසා වද දී නොවෙන් පුතේ දඟ ලමයෙක්
පුංචි කමට නොදැන කරන වැරදි වලට සමා නොවී
කෝටු පාර ඉඳහිටලා නුඹට තලද්දී
නෙත කඳුලින් නුඹ හඞද්දි හිත කඳුලින් මං හැඞුවෙමි
නිල් කටරොළු...
කිරි කල හත පෙවී නුඹට පා පොඩි එසවුණු දා සිට
සුරතල් සිහිනයකි මගේ ලය මුළුගැන්වී රැඳුණේ
නුඹ හොඳ මිනිහෙක් වනදා මල් පිපියන් මගෙ සිහිනේ
No comments:
Post a Comment