කොහේදෝ සිට ලංවෙමින් පෙලූ හදවත
සුසුම් අතරේ හිඳී සුපුරුදු සිනාවෙන්
බිඳී විසිරුණු සිහිනයේ
ගඟක් වී ගැලුවා එදා ඔබ
නිසරු සිත් බිම් සරු කලා
කිරි වැදී ආ සුවඳ ඇල් කෙත
ඔබම සැහැසිව අළු කලා
ගිනි මලක් වී සැඟවිලා
දමා ගිය...
සඳක් වී සැඟවී ගියා සේ
පහන් පින් බිම හැර දමා
පෙම් පුරාණය සිඳ දමා ඔබ
කින්නරාවත නිම කලා
තුන් සිතින් පියමං වෙලා
දමා ගිය...
No comments:
Post a Comment